බෙලිගල රජමහා විහාරය (Beligala Rajamaha Viharaya)

සබරගමු පළාතේ කෑගල්ල දිස්ත්‍රික්කයේ, වරකාපොල ප්‍රාදේශීය ලේකම් කොට්ඨාසයට අයත් බෙලිගල ග්‍රාමයේ මෙම ඓතිහාසික බෙලිගල විහාරය පිහිටා තිබේ. කාලිංග මාඝ පොළොන්නරු රාජධානිය ආක්‍රමණය කල කාලයේ (13 වන සියවසේදී පමණ) ශ්‍රී දළදා වහන්සේ පොළොන්නරුවෙන් කොත්මලේ ප්‍රදේශයට රහසේ රැගෙන විත් සතුරන්ගේ විය හැකි උපද්‍රවයන්ගෙන් වළකා සුරක්ෂිතව සගවා තබාගෙන ඇති අතර, එසමයේ (ක්‍රි:ව 1232-1236 අතර) රජ කම් කල තුන්වන විජයබා රජු විසින් බෙලිගල කන්දේ විහාරයක් කරවා ඒ තුල ශ්‍රී දළදා වහන්සේ හා පාත්‍රා ධාතූන් වහන්සේ තැන්පත් කරන ලද බව ඉතිහාස ග්‍රන්ථ වල සදහන්.

තුන්වන විජයබා රජු විසින් බෙලිගල කන්දේ ඉදිකළ විහාරය පසුව බෙලිගලය විහාරය බවට පුද පුජාවනට පාත්‍රවූ බවත් සදහන්. මෙහි පොලොන්නරුවේ සදකඩ පහනට ඉතා සමාන දර්ශනීය සදකඩ පහනක් සමග පුරාන ගොඩනැගිලි වල නටබුන්, පොකුණු හා පුරාන ගල්පඩිපේළි දැකගත හැකියි. බෝධිප්‍රකාරය වටා එකල ඉදිකරන ලද සෙල්මය ආරක්‍ෂිත බැම්ම අදටත් දැකගත හැකිය. 

මෙම පුජනිය වන්දනීය ස්ථානයට ලගාවිය හැකි ගමන් ආකාර කිහිපයකි. ඔබ පැමිණෙන්නේ කොළඹ නුවර මාර්ගයේ නම් නුවර පාරේ පිහිටා ඇති නෙළුන්දෙනිය නගරය පසුකර 56 වන කි:මී කණුව අසලින් ඇති බෙලිගස් හංදියෙන් වමට දිවෙන කාපට් ඇතිරූ මාවත තෝරාගැනීම ඔබට වඩාත් පහසුවනු ඇති. මෙම මාර්ගයේ කිලෝ මීටර් 4 ක් පමන ගිය විට මෙම පුද බිමට ඔබට ළගා විය හැකියි. 

අත්තනගල්ල රජ මහා විහාරය (Attanagalla Raja Maha Viharaya)

බස්නාහිර පළාතේ ගම්පහ දිස්ත්‍රික්කය තුල අත්තනගල්ල ප්‍රදේශයේ පිහිටා තිබෙන මෙරට වැදගත් බෞද්ධ පුදබිමකි අත්තනගල්ල රජ මහා විහාරය. ක්‍රි. ව. 251-253 අතර සමයේ රජකම් කල, සිරිසඟබෝ රජතුමා තම හිස දන්දුන් ස්ථානය ලෙස ප්‍රකට මෙම ස්ථානය, වංශ කථා වලට අනුව බෝධිසත්වවරයෙකු දාන පාරමිතාව සම්පූර්ණ කල ස්ථානය ලෙසත් සැළකේ. නමුත්  අනුරාධපුර, හත්ථිකුච්චි විහාර පරිශ්‍රයෙන් සිරිසගබෝ කතා වස්තුවට අදාළ නිවැරදි සාධක බොහොමයක් හමුවීම නිසා අත්තනගල්ල රජ මහා විහාරයේ ඉතිහාසය සම්බන්ධයෙන් මත දෙකක් පවතී.  කෙසේ නමුත්, අත්තනගල්ල විහාර වංශයට අනූව, උපතිස්ස රජ සමයේ (ක්‍රි. ව. 365-406) විහාරවාසීව වැඩසිටි භික්ෂූන් වහන්සේ නමක් මෙම පුජනීය ස්ථානයේ භාවනා ප්‍රගුණ කිරීම මගින් අරහත් භාවයට පත්වූ බවටත්  ප්‍රකටයි.

Attanagalla Raja Maha Viharaya Located at Attanagalla in Gampaha District. This religiously well-known place was renowned as the location where King Siri Sanghabo who sacrificed his head. The exact place where the king offered his head is inside the temple. A Dagoba is constructed in the hermitage. People believe that Attanagala is the place where King Siri sanghabo lived after handing over his kingdom to his brother Gotabhya. But the archeologists say that the belief is wrong and the true destination is Haththikuchchi viharaya in Anuradhapura. The vihara is inimitable as it is the only ancient temple whereas Bodhisatwa Buddha had gained his dana paramita in order to become a Buddha. At the time Bodhisatwa Buddha was the spirit of Siri sanghabo.

ඓතිහාසික පාහියන්ගල - ආදී මානවයාගේ නිවහනට ගොඩ වැදුනෙමු ...

Guide to Pahiyangala ( Fa-Hien Caves)

පැහැබර කාලගුණයකින් සමන්විත හිමිදිරි උදෑසන පෙරදිගින් නැගෙන උදා හිරු තම කිරණ දසත පතුරුවන්නේ මහත් අභිමානයකින්. අවිවේකී ජීවිතයේ අතමිට සරුකරගන්න කුමක් හෝ ජීවන රැකියාවක යෙදෙන නුතන මානව මානවිකාවියන් පෙරදින රාත්‍රියේ ගෙවාදැමූ විවේකී හෝරා කිහිපය වියැකී යාමට මත්තෙන් සැළසුම් කරන්නේ උදාවන නැවුම් දිනය කෙසේ වේවිද කියායි. පවතින්නේ සැවොම අතර ජීවත්වීම සදහා අරගලයක්.  නමුත් ජීවිතය කියන්නේ මුදලක් බලාපොරොත්තුවෙන් දිනපතා වෙහෙස මහන්සිවීම පමණක්ම නම් නොවේ. ජීවත්වෙන්න මුදල් අවශ්‍ය වගේම හොද මානසික විවේකයක් තිබුනොත් තමයි එය වඩාත් සාර්ථක වන්නේ.

විනෝදෙට ගමනක් යනවා කියන්නේ සල්ලි වියදම් වෙන වැඩක් කියලා කෙනෙකුට හිතුනත් මොහොතකට හැමදෙයක්ම අමතක කරලා පවුලේ සැවොමත් එක්ක කාලය ගත කරනවා කියන්නේ සත්තකින්ම මුදලට ගතනොහැකි සොදුරු දෙයක්. වෙනසකටත් එක්ක අපේ රටේ අපි නොදන්න සුන්දර තැනක හෝරාවක් දෙකක් ගතකරනවා කියන්නේ අපටනම් වෙනසක්. ඒකයි පොහෝ දිනට පෙරදා රාත්‍රියේ අප කතා කරගත්තේ මේ පාසැල් නිවාඩු කාලයේ පාහියන්ගල යමු කියලා.

ශ්‍රී ලංකාවේ පිහිටි දහසකුත් ගල්ලෙන් අතරේ පාහියන්ගල නම් ගල්ලෙන අපට වැදගත් වන්නේ එය සුන්දර කදු මුදුනක පිහිටලා තියෙන තවත් එක් ගල්ලෙනක් නිසාම නම් නොවේ. එය අපට වැදගත් වන්නේ පැරණි සාඩම්බර ඉතිහාසයකට උරුමකම් කියන අපේ මුතුන් මිත්තන් වාසය කලායැයි සැළකෙන අභීත මානව ශිෂ්ටාචාරයක සුළමුල පවතින්නේ මෙහි නිසයි. අප දන්නා ආකාරයට අපේ  ශිෂ්ටාචාරයේ ආරම්භය විජය රජු ප්‍රමුඛ ආර්යයන් පිරිසකගෙන් පැවතෙන්නක් බව සැලකුවත්, එයට බොහෝ සෙයින් පැරණි මානව සංහතියකගේ පැවැත්මක් පිළිබද සාක්ෂි මේ සුන්දර ගල්ලෙන් භූමියෙන් අද සොයාගෙන තිබේ. පුරාවිද්‍යා දෙපාර්තමේන්තුවේ මගපෙන්වීම යටතේ සිදුකරන ලද පුරාවිද්‍යාත්මක කැණීම්වලින් හා පරීක්ෂණ වලින් වසර 37000 කටත් වඩා පැරණි මානව ශිෂ්ටාචාරයක සලකුණු මෙහිදී හමුවී තහවුරු කරගෙන තිබේ. එවන් වූ ඓතිහාසික වැදගත් කමකින් යුතු සන්ධිස්ථානයක තොරතුරුත් සමගයි මෙවර සයිබර් අවකාශයේ සොදුරු නවාතැනේ දී අප හමුවන්නේ.  

කළුතර දිස්ත්‍රික්කයේ බුලත්සිංහල නගරයට පැමිණ බුලත්සිංහල - මෝල්කාව මාර්ගයේ කිලෝමීටර 5 ක් පමණ දුර ගියවිට හමුවන යටගම්පිටිය නම් සුන්දර ගම්මානයේ මෙකී පාහියන්ගල ගල් ලෙන පිහිටා තිබේ. ගල්ලෙන පාමුලටම වාහනයකින් ගමන් කල හැකි අතර, දේශීය සංචාරකයන් ගැවසෙන ඉමහත් ජනපි‍්‍රයත්වයට පත්වූ ස්ථානයක් බැවින් පාහියන්ගල ලෙන දක්වා ගමන්ගන්නා මාර්ගය පැහැදිලිව පුවරු මගින් දක්වා තිබේ.

වාහනයෙන් බැසගත් අපගේ මුල්ම නෙත්ගැටුම සැතපුම් ගණනාවක් ඈතට විහිදුනු සුන්දර ගල්තලාවකින් යුතු කදු වැටියයි. ඝන්ටා නාදයත් සමගින් ගුවනට මුසුවන දහම්දෙසුම් සිතට එක්කරන්නේ තැන්පත් බවක්. මදක් ඉදිරියට ඇදෙන විට අපට මුලින්ම හමුවන්නේ බෞද්ධ භික්ෂුන් වැඩ සිටින විහාර ගෙය. විහාර ගෙයට ඉදිරියෙන් පර්වතය දක්වා දිවෙන මාවත වැටී තිබේ. මුහුදු මට්ටමේ සිට අඩි 450 ක් පමණ උසින් පිහිටා ඇතැයි සැලකෙන ගල්ලෙනට වනලැහැබ ඔස්සේ දිවෙන ගල් ඇතිරූ පඩිපෙළකි. දෙපස සුන්දර වන ලැහැබකි. දේශීය වැදගත්කමකින් යුතු ආවේණික ශාක විශේෂ ගණනාවකි. බස්නාහිර පළාතේ පළාත් පාලන සංචාරක හා පරිසර කටයුතු අමාත්‍යාංශය මගින් ලෙන දක්වා දිවෙන මග දෙපස ශාක විශේෂ කිහිපයක විස්තර අඩංගු පුවරු ප්‍රදර්ශණය කරතිබීම අගය කල යුතුය. අපේ කණ්ඩායමේ සාමාජික කුඩා දරුවන් මෙකී විස්තර ඉතා උනන්දුවකින් කියවන අයුරු අපි නිරීක්ෂණය කළෙමු.

මුදුනටම ගමන් ගත් අපට ඈතින් දිස්වන සුන්දර කදුවැටි දැකිය හැක්කේ දක්ෂ සිතුවම්කරුවෙකුගේ තෙලිතුඩකින් ඔප්නැංවුණු සිතුවමක් වගෙයි. විශාල පෙදෙසක පැතිර පවත්නා ගල්තලාවේ වම් කෙළවර වන්නට පිහිටන්නේ දැකුම්කළු ගල්ගුහා විවරයි. මැද ප්‍රතිසංස්කරණය කරන ලද රන් ආලේපිත සැතපෙන පිළිමවහන්සේයි. දකුණට වන්නට පුරාණ බිතුසිතුවමින් සමන්විත කුඩා පිළිම ගෙයයි. 

ගල්ලෙන මාධ්‍යයේ සංරක්ෂණය කොට ප්‍රතිසංස්කරණයෙන් නිමවා ඇති සැතපෙන බුද්ධ ප්‍රතිමා වහන්සේ මුලින්ම වැද නමස්කාර කරගත්තෙමු. ඉතාමත් මෑතකදී ප්‍රතිසංස්කරණය කල බවට හැගෙන රන් ආලේපිත බුද්ධ ප්‍රතිමා වහන්සේ මෙහි පැමිණෙන දහසකුත් සැදැහැවතුන්ගේ හා සංචාරකයන්ගේ වන්දනාමානයට පාත්‍රවන ප්‍රමුඛතම ස්ථානයකි. බුද්ධ ප්‍රතිමා වහන්සේ අභිමුයෙහි වැඩවසන භික්ෂූන් වහන්සේලා කඩින් කඩ පැමිණෙන සැදැහැවතුන් පංචශීලයෙහි පිහිටුවා වන්දනාමාන කරවති. ඉන් එක් භික්ෂු වහන්සේ නමක් පාහියන්ගල පුරාණයත්, ස්ථානයේ මානව ඓතිහාසික වැදගත්කම පිලිබදවත් සැකෙවින් සුමියුරුව කරුණු පහදා දේශණා  කල සේක.

ඉන් ඔබ්බට වම් පසින් පිහිටි අඩි 300 ක් උසැති, අඩි 175  ක පමණ පළලැති හා අඩි 300 ක් පමණ ඇතුළට විහිදුණු කුහරයකින් සමන්විත ලෙන් පෙදෙස නැරබුවෙමු. මේ ලෙන් කුහරය තුල එකවර මිනිසුන් 3000 ක පමණ ප්‍රමාණයක් රැස්කළ හැකි බවද පැවසේ. 1986/87 වසර වලදී කැණීම් කරන ලද කැණීම් ස්ථානයක් ලෙන් විවරය මැදට වන්නට භුමියේ අදත් දැකගත හැකියි. 

දකුණු පසට වන්නට පිහිටි කොටසේ කුඩා ලෙන් කුහරයක් දැකිය හැකි අතර, පසෙකින් වූ එක් දැන්වීම් පුවරුවක මෙම ස්ථානයට නම සැදුනු ආකාරය සදහන් කර තිබේ. “පාහියන්ගල ස්ථාන නාමය ක්‍රි.ව. 5 වන සියවසේ ශ්‍රී ලංකාවට පැමිණි චීන ජාතික දේශගවේෂක පාහියන් හිමියන් හා සම්බන්ධ වන්නකි. ඒ අනුව මෙම ස්ථානය එතුමන් නවාතැන්ගෙන සිටි ස්ථානය ලෙස සැළකේ” යනුවෙන් එහි සදහන්.  සැබැවින්ම දිවයිනේ අනෙකුත් සුප්‍රසිද්ධ ස්ථානවලට නම් ලැබුණු පරිද්දෙන්ම මෙම ස්ථානයට පාහියන්ගල ලෙස නම යෙදී ඇත්තේ, මෙකී පාහියන් භික්ෂුව වාසය කල නිසායැයි මතයක් පවතී. තම බෞද්ධ අධ්‍යයන හා ඉගැන්වීම් කටයුතු සදහා පාහියන් නැමති චීන ජාතික භික්ෂුව දකුණු ආසියාව පුරා සංචාරය කලබව පැවසෙන අතර, බුදුන්වහන්සේ ගේ ශ්‍රී පාද පද්මය වන්දනාමාන කරගැනීමෙන් අනතුරුව දින කිහිපයක විවේක ස්ථානයක් ලෙස මෙම ගුහාව භාවිතා කර ඇති බවටද තවත් මතයකි. එසේ පැවසෙන මුත් එකී මතය සනාථ කිරීමට තරම් සාක්ෂියක් සොයාගැනීමට මේ දක්වා නොහැකිවී තිබේ. කෙසේ නමුත් පසු කාලීනව පාහියන් භික්ෂුව වාසය කල ලෙන "පාහියන් ලෙන" පසුව "පාහියන්ගල" ලෙසත් වී නම බිහිවූ බව සැළකේ.

ස්වභාවික ව්‍යසනයන්ට ලක්ව මෙම ස්ථානය කාලයේ ගල්තලාවෙන් වැසී ක්‍රමයෙන් දුරස්ව යාමට ඉඩනොදී පරිසරයට ලැදි පරිසර හිතකාමීන් හා ගවේෂණයට ලැදි පුරාවිද්‍යා ගවේෂකයන් ඉටුකරන හා මෙතෙක් ඉටුකර ඇති සේවාවන් අගය කලයුතු අතර,  ඔවුන්ගේ කැපකිරීම් හා ගවේෂණාත්මක අධ්‍යන මගින් නුදුරු දිනයක අප නොදන්නා වැළලුනු යතාර්ථය තවදුරටත් අපට හෙළි කෙරෙනු ඇති. එතෙක්.. ප්‍රාග් ඓතිහාසික සාධක සහිත නටබුන් නරබමින් පාහියන්ගල සංචාරය අපි මෙසේ නිමා කළෙමු. 

අපි ගිය අම්බුළුවාව ..

නීල පැහැති ගුවන්කුස සිසාරා දිවෙන මධ්‍යයේ පිහිටි වී බිස්සක හැඩය ගන්නා
ස්වේත වර්ණ ස්ථුපය, සර්පිලාකාර පඩි පෙළකින් සමන්විතයි.

දෙස් විදෙස් සංචාරකයන්ගේ සිත් ඇදගත් ආකර්ශනීය කදු ශිකරයක පිහිටා ඇති අම්බුළුවාව, ගම්පොළ නගරයට පැමිණෙන ලොකු කුඩා සැමගේ සිත්සතන්වල  සන්ධිස්ථානීය සලකුනක් සටහන් කෙරේ. මහනුවර දළදා මාළිගාව, ගාල්ල පෞරාණික බලකොටුව, නොඑසේනම් කටුනායක ගුවන්තොටුපල වැනි එකී ප්‍රදේශයනට පමණක් නාමික වූ සන්ධිස්ථානයක් වේ නම්, ඒ හා සමානවම ගම්පොළ නගරයට එය අම්බුළුවාව වේ. ගම්පොළ නගරයේ තැනින් තැන ගමන්ගනිද්දීත්, අවට ගම්මාන වලට දිවෙන මංමාවතක සැරිසරද්දීත් පැහැදිලිව දර්ශනය වන අම්බුළුවාව ශිකරය දිනපතා දකින ගම්පොළවාසී පදිංචිකරුවන්ට නොදැනෙන තරමටම තමන්ගේ දෛනික ජීවිතයේ එක් සංකේතාත්මක කොටසක් වුවත් අපට නම් දුටුපමණින් මෙය ආකර්ෂණීය නිර්මාණයක්. 

අම්බුළුවාව ජීව විවිධත්වයෙන් සපිරි සංකීර්ණයක්  මෙන්ම
සර්ව ආගමික මධ්‍යස්ථානයක් ද වේ.  

ඈතින් පෙනෙන ගම්පොළ නගරය සහ අවට පෙදෙස
හරිත පැහැයෙන් දිදුලන දර්ශනය චමත්කාරජනක වේ.

ප්‍රෞඩ ඉතිහාසයකට උරුමකම් කියන ගම්පොළ නගරය ඉතාම කෙටි කලක් රට පාලනය කල සිව්වන බුවනෙකබාහු රජතුමා විසින් ප්‍රථම වරට අගනුවර කරගන්නා ලද බව ඉතිහාසයේ සදහන්. පසුව වසර ගණනාවක් රටේ රාජධානිය ලෙසට ගම්පොළ අගනුවර කරගත්තේ ගම්පොළ රාජධානියේ අවසන් රජු බව සැලකෙන පස්වන බුවනෙකබාහු රජතුමායි. සතුරු ආක්‍රමණයන් හේතුවෙන් පසුකාලීනව කන්ද උඩරටට රාජධානින් සංක්‍රමණය වීම හේතු කොට ගෙන ක්‍රමයෙන් ගම්පොළ නගරය පරිහානියට පත්වුවත්, වර්තමානයේ එයට හිමිවී තිබෙන්නේ එතිහාසික සුවිශේෂී බවක්. කාපට් ඇතිරූ මංමාවත්, යටිතල පහසුකම් වලින් සපිරි නගරයත්, මැදින් දිවෙන මහවැලි නදී තීරයත්, උඩරට මැණිකේ දුම්රිය ගමන් මාර්ගයත්, පාරිසරික විවිධත්වයත් හා සමාජ සම්මිශ්‍රනයත් නිසා අද ගම්පොළ නගරය මනා ලෙස විචිත්‍රවත් වී තිබේ.

සුපැහැදිලි කාලගුණයකින් හෙබි විවේකී සති අන්තයක, මහනුවර ශ්‍රී දළදා මාළිගාව වැදපුදාගත් අප ගම්පොළ, දොළොස්බාගේ නගරය හරහා තුන්බාගේ, බුලත්කොහුපිටිය වෙත ගමන් කිරීමට අදහස් කල බැවින් ගම්පොළ නගරය හරහා ගමන් කිරීම අත්‍යාවශය වූ සාධකයක් වුණා. ගම්පොළ නගරය පසු කරගෙන යමින් සිටි අප නෙත් එක්වරම ගැටුනේ ඈතින් විරාජමානව දර්ශනය වන අම්බුළුවාව ස්තුපයයි. ඉතින් කෙසේ නම් මෙම සුන්දර ස්ථානය මගහැර යම් ද? 

උයනේ පිහිටි මුස්ලිම් පල්ලිය, කෝවිල, දෙව්මැදුර,
බෞද්ධ මන්දිරය හා බෝධිය යන සර්ව ආගමික මධ්‍යස්ථාන
මෙහි සපැමිණෙන දේශීය සංචාරකයන්ගේ නිරතුරු වන්දනාමානයට පාත්‍රවේ. 

අප මෙන්ම සංචාරයට කැමති ඔබටත් අම්බුළුවාව කන්දට ළඟාවිය හැකි ආකාර කිහිපයක් තිබේ. කොළඹ - මහනුවර මාර්ගයෙන් නම් මාවනැල්ලෙන් හෙම්මාතගමට පැමිණ හෙම්මාතගම - ගම්පොළ මාර්ගයේ කිලෝමීටර් 3 ක් පමණ ගිය විට මෙම කන්දට ප‍්‍රවේශ වන ප්‍රධාන මාර්ගය හමුවේ. දුම්රියෙන් පැමිණයොත් දුම්රියපල මාර්ගෙයන් පිවිස නිදහස් මාවත ඔස්සේ ගමන් කිරීමෙන් හෝ නගර මාධ්‍යයෙන් ගමන් කිරීමෙන් වුවද ලගාවිය හැකියි. සුන්දර අම්බුළුවාව කදු ශිකරය දක්වාම වාහනයකින් ගමන් කල හැකි අතර, මේ සදහා ප්‍රධාන පිවිසුම් දොරටුවේදී අවසර පතක් ලබා ගතයුතුයි. 

උයනේ පිහිටි හින්දු කෝවිල

ක්‍රමයෙන් ආනත වූ මාර්ගයක් ඔස්සේ ඉහලට ගමන් ගනිද්දී අවට ප්‍රදේශය පුරා පවත්නා හරිත පැහැ තුරුගොමු කර්කශ නගරයේ සැරිසැරූ අපගේ විඩාබර දෙනෙත් ක්‍ෂණයකින් සන්සිදුවනවා. සැබැවින්ම ගත දවටා හමන වේගවත් සිසිල් සුළං ධාරා ඔස්සේ සිත පුබුදුවාලමින් අප මේ ගමන්ගන්නේ ජෛව විවිධත්වයෙන් අනුන පරිසර පද්ධතියක් තුලටයි. ගමනාන්තය වූ කදු මුදුනට ලගාවත්ම පරිශ්‍රය ඉදිරිපිට පිහිටුවා ඇති දැන්වීම් ඵලකය, මෙම ස්ථානය ජෛව විවිධත්ව සංකීර්ණ හා සර්ව ආගමික මධ්‍යස්ථානයක් ලෙසින් හදුන්වාදී තිබේ. සර්ව ආගමික මධ්‍යස්ථානයක් බවට සාක්ෂි දනවමින් එය සනිටුහන් වන ප්‍රවිෂ්ට දොරටුව අභියස සතර ආගම් වල ආගමික සංකේතයන් ද පිහිටුවා තිබේ. 

ඇතුළුවූ විට නිර්මාණය කර ඇති විවුර්ත ශ්‍රවනාගාරක්, ශ්‍රවනාගාරය තුලින් අහස උසට විහිදෙන ස්තුපයත්, ඊට ප්‍රතිවිරුද්ධ උයනේ පිහිටි මුස්ලිම් පල්ලිය, කෝවිල, දෙව්මැදුර, බෞද්ධ මන්දිරය හා බෝධිය යන සර්ව ආගමික මධ්‍යස්ථානත් අපට දකින්නට පුළුවන්. අනුරාධපුර ජයශ්‍රී මහා බෝධීන් වහන්සේගේ ශාකාවක අංකුරයක් මගින් රෝපණය කරන ලද්දේයයි සැලකෙන හරිත පැහැයෙන් දිදුලන අභිමානවත් බෝධීන් වහන්සේත් යාබදව පිහිටි බුද්ධ මන්දිරයත් වන්දනාමාන කරගැනීම මෙහි සපැමිණෙන දේශීය සංචාරකයන්ගේ සුලභ දසුනක්.

ඈතින් සුන්දරව ගලා බස්නා මහවැලි ගංගාව, අවිවේකී ගම්පොළ නගරය හා අවට විරාජමානව පිහිටා තිබෙන්නා වූ කදු වළල්ල මොහොතකට සිත සමාධි ගතව, සුන්දරව නිදහසේ නැරබිය හැකි නිරීක්ෂණ ගොඩනැගිල්ලක් මෙහි එක් කෙළවරක පිහිටා තිබේ.

නීල පැහැති ගුවන්කුස සිසාරා දිවෙන, මධ්‍යයේ පිහිටි වීබිස්සක හැඩය ගන්නා ස්වේත වර්ණ ස්තුපය, සර්පිලාකාර පඩි පෙලකින් සමන්විතයි. සර්පිලාකාරාව පිහිටා ඇති පඩි පෙළ ආරම්භයේ සිටම ක්‍රමයෙන් විහිදෙන අතර, එය ස්තුපය වටා ඉහලට නිමවා තිබෙන්නේ අවට සුන්දරත්වය පිරික්සමින් ගමන් කිරීමටයි. මේ සදහා ඉඩකඩ සලසමින් එක්එක් මට්ටම් වලදී ඉදිරියට නෙරා ගිය මෙන්ම ඇතුලට වන්නට පිහිටි කුටියක හැඩය ගන්නා කුඩා නැරබීම් කවුළු වලින් සමන්විතයි.

පසෙකින් විරාජමානව පිහිටා තිබෙන්නාවූ කදු වළල්ල
මොහොතකට සිත සමාධිගතව සුන්දරව නිදහසේ නැරබිය හැකි
නිරීක්ෂණ ගොඩනැගිල්ලක් මෙහි එක් කෙළෙවරක පිහිටා තිබේ. 

අපේ කණ්ඩායමත් අවට සිරි නරබමින් ඉහලට නැගගත් අතර, මැදට වන්නට පිහිටි නැරබුම් කුටිය විඩා නිවන ස්ථානයක් බවට පත්කර ගත්තා. මෙම ස්ථානය බොහෝ සංචාරකයන් විදාහරින ස්ථානයක් බැවින් ඉඩකඩ සරිලන පරිදි නිමවා තිබීම විශේෂත්වයක්. අවට කදු, මංමාවත් සියල්ල මෙහිදී පැහැදිලිව නැරබිය හැකි අතර, කාලගුණය හිතකර පැහැදිලි දිනකදීනම් එක් අන්තයකින් කොලබ වරාය දක්වා ම නැරබිය හැකි බව පැවසෙනවා. සැබැවින්ම මෙම ස්ථානයේ සිට අවට බලද්දී පසෙකින් සුන්දරව ගලා බස්නා මහවැලි ගග, විටෙක හූ හඩ නංවමින් ඉදිරියට ඇදෙන උඩරට මැණිකේ දුම්රිය, සිතට අමතක නොවන දර්ශනයන් වේ.   

සර්පිලාකාර පඩි පෙළ දිගේ ක්‍රමයෙන් ඉහලට නගිද්දී මා සමග සිටි බොහෝ දෙනෙක්ගේ සිත් සලිත වී ඇති හෙයින්දෝ මගේ සිතත් ඉන් ඔබ්බට යාමට සිත් නොදිනි. අවාසනාවකට ස්තුපයේ ඉහලම තැනට ලගාවීමට මා වාසනාවන්ත නොවුනත්, මා දුටු ආශ්චර්යමත් දර්ශනය මා ක්ලාන්ත නොකල බව නම් පුදුමය. සැබැවින්ම ස්වභාවධර්මයේ සුන්දරත්වයට ලැදි අප සිත් පිරී තිබුනේ සුන්දරත්වය අත්විදීමම බැවින් සුන්දරත්වයෙන් සපිරි මෙකී භූමියට සමුදී සියළු  සුන්දර දේ සිත්හි රදවා ගනිමින් නැවතත් අපි අපගේ ගමනාන්තය බලා ගමන් කිරීම ආරම්භ කළෙමු. 

අම්බුළුවාව ගැන විචිත්‍රවත් වූ මෙම වීඩියෝව
යුටියුබ් ජාලයේ Go Places Sri Lanka චැනලයෙන් උපුටා ගත්තකි.

රාගෙදර මිනිරන් පතල

මිනිරන් කන්ද පාමුල ගම            රාගෙදර

එමරන් ගෙනියන්ඩ කැපුවේ         මහපාර

වතුරෙන් සැප හොදයි කුබුකේ ලිදේ වතුර

ගණරන් රුවයි මිනිරන් කද         රාගෙදර

මේ මැල්සිරිපුර ප්‍රදේශයට අනන්‍ය වූ එකම මිනිරන් පතල වශයෙන් හැදින්වෙන රාගෙදර මිනිරන් පතල සම්බන්ධයෙන් නිර්මාණය වුණු අදටත් ජනතාව අතර ප්‍රකට පතල් කවියකි. මිනිරන් නිෂ්පාදන කටයුතු සාර්ථකව කෙරුණු අතීතයේ පතල්කරුවන් විසින් ගැයුණු මෙවැනි පතල් කවි අදටත් මැල්සිරිපුර ප්‍රදේශවාසීන්ගේ මතකයේ ඇති.  රාගෙදර මිනිරන් පතල සහිත භූමි ප්‍රදේශය පිහිටා තිබෙන්නේ මැල්සිරිපුර නගරයේ සිට කිලෝමීටර් තුනක පමණ දුරකිනි. ශ්‍රී ලංකාවේ අගනගරය වන කොළඹ සිට ගතහොත් වාහනයකින් පැමිණෙන්නේ නම් මෙයට ලගාවීමට ගතවන්නේ පැය තුනක පමණ ගමන් කාලයකි. 

ශ්‍රී ලංකාවේ මිනිරන් වලට සුප්‍රසිද්ධ දොඩන්ගස්ලන්ද සහ මදුරාගොඩ මිනිරන් පතල් ආශ්‍රිතව මෙම මිනිරන් පතල පිහිටා තිබෙන නිසා, පොලොව අභ්‍යන්තරයෙන් දිවෙන මිනිරන් ඉල්ලම් මැල්සිරිපුර දක්වාම විහිදී තිබෙන බවට රාගෙදර පතල කදිම නිදසුනක්. කෙටියෙන්ම කිවහොත් දැනට රජයේ අනුග්‍රහයෙන් ක්‍රියාත්මක වන පතලක් වන කහටගහ පතලේ සිට දල වශයෙන් මෙකී රාගෙදර පතලට ඇත්තේ කිලෝමීටර් 8 ක පමණ දුර ප්‍රමාණයකි. 

දහනව වන සියවස මුල් භාගයේදී ගොඩ පතල්වලින් මිනිරන් ලබා ගත්තද, ශ්‍රී ලාංකීය ඉල්ලම් මිනිරන් සදහා පැවති අධික ඉල්ලුම හේතුකොට ගෙන ගැබුරු පතල් කැණීමේ අවශ්‍යතාවය මතුවී තිබේ. ඒ අනුව මදුරාගොඩ, දොඩම්ගස්ලන්ද සහ රාගෙදර පතල් වල මිහිතුල ගැබුරට පතල් කැණීමට කොතලාවල සහ මැල් මහත්වරු එකල පෙලබී ඇත. ඔවුන්ගේ ඒ නිර්භය මුල්වීම නිසා ඇරබි මෙම පතල් සමුහය අදටද ක්‍රියාත්මකව පවතී. 

නිර්ණය කරන ලද "කාබන් 99" සහිත ලොව ඉහලම ප්‍රමිතියෙන් යුත් මිනිරන් මෙම පතල්වලින් ලැබුනද ඒවායෙහි අගය, වටිනාකම දන්නේ අප නොව ඒවා මිලදී ගන්නා විදේශීකයන්ය. මේවායින් අප දන්නා පරිදි පැන්සල් නිෂ්පාදනය සදහා පමණක් නොව අභ්‍යවකාශ යානයේ සිට වර්තමානයේ බහුලව භාවිතයට ගැනෙනා එක්ස්රේ පිටපත් සදහා ද, එසේම ජංගම දුරකථන, පරිගණක තිර නිර්මාණය සදහා ද මෙම මිනිරන් විශේෂ යොදා ගන්නා බව පැවසේ. ඒ අනුව අප රටේ සම්පතක් වන මේ මිනිරන් වල අගය මොනවට දැයි මනාව පැහැදිලි වේ. 

කුමන හේතුවක් මත හෝ 1960 පමණ කාලයේදී වැසී ගිය රාගෙදර පතල 1975 වසරේදී එවකට පැවති සිරිමා බණ්ඩාරනායක රජය විසින් ඉඩම් පවරා ගැනීමේදී රජයට පවරාගනු ලැබ තිබේ. ඉන්පසුව රජයේ මැදිහත්වීමෙන් විවිධ ව්‍යවසායකයන් හරහා මෙම කර්මාන්තය නගා සිටුවීමට උත්සාහ ගත්තද එය එතරම් සාර්ථක නොවීය. රාගෙදර පතල ආරම්භයේ සිට එනම් 1974 සිට 1985 දක්වා වූ කාලය තුලදී මෙම පතල තුල සඵල වාර්ෂික මිනිරන් නිෂ්පාදනය වසරකට ටොන් 18000 ක් පමණ වූ බවද පැවසේ. කෙසේ නමුත් 2010 වසරේදී පමණ විදේශීය සමාගමක් සමග ඒකාබද්ධ ශ්‍රීලාංකීය සමාගමක් සිය නවීන තාක්ෂණයද සමගින් සාර්ථක මෙහෙයුමක් ක්‍රියාත්මක කොට මෙහි මිනිරන් නිෂ්පාදනය යලි ඇරබීමට සමත් වී ඇති බවට ප්‍රකටයි.

රාගෙදර පතල හේතුවෙන් මැල්සිරිපුර ජන ජීවිතය ආලෝකමත් වී ඇතැයි කිවහොත් නිවැරදිය. උදාහරණයක් ලෙස ගතහොත් රාගෙදර පතල අතීතයේ දී ආරම්භ කිරීමෙන් පසුව එම පතලේ නිෂ්පාදන ප්‍රවාහනය සදහා පත්ලෙන් ඉවත ලන ලද කළුගල් යොදා ඉදිකළ ශක්තිමත් පාරවල් අදට ද ප්‍රදේශයේ ජනතාවට සේවයක් සලසමින් සුන්දර අතීතයක මතකයක් නැවුම් කරවයි. 

රාගෙදර මිනිරන් පතලේ ක්‍රියාකාරිත්වය දැක්වෙන මෙම වීඩියෝව YouTube ජාලයෙනි.

පසු සටහන:

ඉරිදා ලංකාදීප පුවත්පතේ පුෂ්පකුමාර ජයරත්න නම් ලේඛකයා විසින් ලියා පලකරන ලද විශේෂාංගමය ලිපියක් ඇසුරින් සකස් කරන ලද්දකි.

හෙළ සිරිතට විනෝදය එක්කරන

බක් මහේ ජනක්‍රීඩා 

ඔංචිලි පැදීම - සිංහල ජන ක්‍රීඩා අතර ඔන්චිලි පැදීමට හිමිවන්නේ ප්‍රමුඛස්‌ථානයක්. ගෙවිලියන් විසින් එළිමහනේ ගසක අත්තක කඹයක් භාවිතයෙන් තනාගන්නා ඔන්චිල්ලාවක සිදුකරනු ලබන ඔන්චිලි පැදීම අලුත් අවුරුද්දට සැබෑ සුන්දරත්වයක් එක්කරනු ලබයි. වයස් සීමාවකින් තොරව බාල මහලු සැවොම එකතුවී ඔන්චිලි පැදීම සිදුකෙරුණත්, බොහෝ විට මේ සදහා කාන්තා සහභාගීත්වයක් වැඩිවශයෙන් දක්නට ලැබේ. ඔන්චිලි කවි නැතහොත් "ඔන්චිලි වාරම්" ගැයීම මෙකී ජන ක්‍රීඩාවේදී සිදුකෙරේ.   

පංච දැමීම - මුහුදු බෙල්ලන් හය දෙනෙක් අතට ගෙන දෑත්ගුලිකර මිටිමොලවා මුනින් අතට හැරවූ පොල් කට්ටක් මතට හෙළීමෙන් පසුව උඩුබැළි අතට පිහිටන බෙල්ලන් ගණන හෝ මුනින් අතට පිහිටන බෙල්ලන් ගණන ගණන් කොට පංච පෙතේ ඉත්තන් ඉදිරියට ගමන් කරවමින් ජයග්‍රහණය කිරීම මේ ක්‍රීඩාවේ ආකාරයයි. බොහෝ විට මේ ක්‍රීඩාව සදහා පවුලේ සියලුම සාමාජිකයන් සහභාගි වන අතර, දෙපිලකට බෙදී ක්‍රීඩාවේ යෙදෙනු දැකිය හැකිය.  

ඔළිද කෙළිය - ගැමි කාන්තාවන් අතර ජනප්‍රිය තවත් එක් ජන ක්‍රීඩාවකි ඔළිද කෙළිය. ඔළිද ඇට සහිත ඔළිද පෝරුවක් යොදා ගනිමින් සිදුකරනු ලබන මේ ක්‍රීඩාව සදහා බොහෝ විට සහභාගිවනු ලබන්නේ ගැමිලියන්ය. ක්‍රීඩාවේ යෙදෙන අතරතුරදී ගැයෙන කවි "ඔළිද කෙළිය" නමින් ප්‍රසිද්ධයි. 

වළකජු ගැසීම - ප්‍රදේශයෙන් ප්‍රදේශයට ආවේණික වන ආකාරයට හැඩ ගසාගෙන ඇති මෙකී ජන ක්‍රීඩාව කුඩා වයස් සීමාවල සිටින පිරිමි දරුවන් අතර බෙහෙවින් ජනප්‍රිය වූ ක්‍රීඩාවකි. අවුරුදු සමයට බහුලව හටගන්නා කජු ඇට මේ සදහා භාවිතා කරනු ලබයි. ක්‍රීඩාව සදහා තෝරාගනු ලබන කජු ඇට සියල්ල සලකුණු කරන ලද ස්ථානයක සිට දුරකින් ඇද ඇති අඩකවයකින් හෝ සීමාවකින් ඔබ්බට විසි කල යුතුය. තරගකරුවා එලෙසින් විසි කරන ලද කජු ඇටවලින් එකකට එක් වරක් බැගින් අනෙක් කජු වල නොවදින සේ පෙත්තෙන් ගැසිය යුතුය.  ඉලක්කය හරි ගියොත් ඒ සියල්ලම ඔහුට හිමිවෙයි.  

කැට ගැසීම - කැටගැසීමේ ක්‍රීඩාව තරුණ පිරිමි පාර්ශවය අතර වඩාත් ජනප්‍රියයි. ගෙදර මිදුලක හෝ එයටම වෙන්වූ කැට පොළකදී සිදුකරනු ලබන මේ ක්‍රීඩාව සදහා පැති හයකින් යුතු කැටයක් යොදා ගැනේ. බිත්තියකට හෝ යම් අධාරකයකට හේත්තු කරන ලද ලෑල්ලකට දුරසිට කැටයෙන් දමා ගසමින් කැටය නවතින විට තිබිය හැකි පැත්ත කලින් කියා ක්‍රීඩා කිරීම මෙහිදී සිදු කෙරේ.

චක්ගුඩු පැනීම

රබන් ගැසීම 

බනිස් කෑමේ තරගය - දෙකෙළවර රිටි දෙකක බදින ලද ලණුවක සමාන දුරින් බනිස් ගෙඩි කිහිපයක් එල්ලා තබනු ලබයි. තරගකරුවන්ගේ දෙඅත් ගැට ගසන අතර, තරගකරුවන් යම් දුරක සිට දිවගොස් කිසිවකුගේ කිසිදු උපකාරයක් නොමැතිව, අන්අය අභිබවා තමා තෝරාගත් බනිසයක් පළමුවෙන්ම කා අවසන් කිරීම ජයග්‍රාහකයා වීමට සුදුසුකමකි. බොහෝවිට මෙහිදී තරගකරුවන් යොදා ගැනීමේදී වයස් සීමාවන් සැලකිල්ලට ගනු ලබයි.

කොට්ට පොර ගැසීම - කොට්ට පොරයට බිම සිට අඩි හයක් පමණ උසකින් හරස් පොල්ලක් බැද ගනී. එය "දණ්ඩියම" ලෙසින් හැදින්වෙන අතර මේ සදහා සවිමත් පුවක් ගසක් භාවිතයට ගැනීම පාරම්පරික සිරිතකි. තරගකරුවන් දෙදෙනා මුහුණට මුහුණ බලා දණ්ඩියම මත කකුල් පහලට දමා ඉදගන්නේ අත දිගු කර පහර දිය හැකි තරම් සමීපවයි. පහර දෙන්නේ පුළුන් පිරවූ කොට්ටයකිනි. ඒ සදහා තරගකරුවන් තමන්ට හුරු අත භාවිතා කල හැකි අතර, අනෙක් අත පිටුපසට කර බැද ගතයුතු වෙයි. ඒ අතින් ඇල්ලීම තහංචිය. ප්‍රතිවාදියා මුහුණට පමණක් පහර දිය යුතු අතර, එසේ මුහුණට පහර දෙන විට සිරුරත් මනසත් සමබරව තබාගත හැකි නම් ජයග්‍රාහකයාට දණ්ඩියම මත නොවැටී සිටිය හැකිය. හෙළයේ මහා මංගල්‍යය යෙදෙන බක් මහේ සිදුකෙරෙන තවත් එක් පාරම්පරික ජන ක්‍රීඩාවක් වූ කොට්ට පොර ගැසීම අංගම්පොර සටන් කලාවෙන් දායාදය වුනු ජන ක්‍රීඩාවක් ලෙස සැලකේ.

කණා ඇල්ලීම - මේ ක්‍රීඩාව සදහා බොහෝ විට ස්ත්‍රී පුරුෂ පාර්ශවයන් දෙගොල්ලම සහභාගී වන අතර, ගෙමිදුලක් හෝ බාධක වලින් තොර ඉඩපහසුකම් ඇති බිමක් තෝරා ගැනීම සිදු කෙරෙයි. තෝරාගත් බිමේ රවුමක් අද ගනියි. තරගකරුවන් නිශ්චිතව සංඛ්‍යාවක් නොමැති වුවත් වැඩි වන තරමට විනෝදය වැඩිය. පළමුව එක් අයෙක් කණා ලෙස තෝරා ගනියි. මේ සදහා ඔහුගේ/ඇයගේ දෑස රෙදි කඩකින් නොපෙනෙන ලෙසට බැදගතයුතු වෙයි.  කණා රවුම මැදට යොමු කරන අතර, තරගයේදී ඔහු රවුම් තුල වටේට දුවමින් පිරිස අල්ලයි. කණා රවුමෙන් පිටතට යෑමක් සිදුවුවහොත් නැවත ඇතුලට කැදවා ගෙන එන්නේද තරගකරුවන් විසින්මය. කනා ඇල්ලීම නැතහොත් රවුමෙන් තරගකරුවන් පිටට ගියේනම් ඔහු දැවී ගිය ක්‍රීඩකයෙකු ලෙස කනා ඇල්ලීමෙන් ඉවත් වේ. අවසානයට ඉතිරිවන්නේ ජයග්‍රාහකයායි.

ගස් කට්ටි පැනීම - මේ සදහා ගස් කොළන් සහිත එළිමහන් ස්ථානයක් තෝරා ගැනේ. තරගකරුවන් පස් දෙනෙකු පමණ බොහෝ විටදී ක්‍රීඩා කරන බැවින් අවම වශයෙන් එකිනිකෙට ආසන්නව පිහිටි ගස් කිහිපයක් හෝ ඉනි හතරක් තෝරා ගනියි. මෙහිදී ගස් හතරට තරගකරුවන් හතර දෙනෙකුද මැද සිට ගස් රකින්නා වශයෙන් පස් දෙනෙකුටද එකවර ක්‍රීඩා කල හැකිය. ගස් හතර හිමි තරගකරුවන් තමනට කැමති ලෙසට එක් ගසකින් තවත් ගසකට මාරු විය යුතු වේ. ඒ ලැබෙන අවසරයෙන් ගස් රකින්නා වහා දිව ගොස් ගසක් අල්ලා ගනියි. එවිට ගසක් අහිමිවූ තරගකරු ගස් රකින්නා ලෙස මැදසිට නැවත ක්‍රීඩා කිරීම පටන් ගත යුතු වෙයි. ගස් කට්ටි පනින විට එකම ගසක පමණට වඩා රැදී සිටීම තහංචිය. එසේ වුවහොත් එම තරගකරුට එම ගස අහිමි වනවා පමණක් නොව ගස් රකින්නා ලෙසින් ක්‍රීඩා කල යුතු වෙයි. 

සමාජය නව මගකට යොමු කරන යහපත් පවුල් බැදීම

පවුලක් යනු සමාජයක පවත්නා වූ කුඩාම ඒකකයයි. එය පුළුල් සංකීර්ණ සමාජයක ආරම්භක ඒකකය ලෙසින්ද හැදින්විය හැකියි. දෙතැනක වෙන්ව ජීවත්වූ පුරුෂයෙකු හා ස්ත්‍රියක් අතර, විවාහයෙන් පසුව එකිනෙකා බන්ධනයෙන් බැදී ස්වාමියා හා බිරිද ලෙසත්, පසුව ඔවුනට දාව උපත ලබන්නාවූ දරුවන් සැවොමත්, තමනට ආවේනික වූ හෝ තම මව්පිය පරම්පරාවෙන් පැවත එන පරිද්දෙන් වූ හෝ හුරුපුරුදු සිරිත්විරිත් තත්වයන් එකිනෙකාට පවත්වා ගනිමින්, එකිනෙකා සබදතා ගොඩනගා ගනිමින්, ඔවුනට ආවේනික වූ පොදු පැවැත්මක් නිර්මාණය කර ගැනීම පවුලකින් ප්‍රධාන වශයෙන්ම සිදුවේ. 

පවුල් ඒකකය තුල මෙසේ ඇතිවන්නාවූ ආවේනික සිරිත්විරිත් එකිනෙකාට පවත්වා ගනිමින් එකිනෙකා හා සබදතා ගොඩනගා ගැනීම පවුල් බැදීමක් ලෙසින්ද අර්ථ දැක්විය හැකියි. මේ පවුල් බැදීම් නොඑසේනම් පවුල තුල සිදුවන අන්තර් සබඳතා අපගේ ජීවිතය තුළ ප්‍රධාන කාර්යභාරයක් ඉටු කරයි. එය පවුලේ සාමාජිකයන් අතර හා පවුල තුල ඇතිවන තදබල බැදීමක් වේ. එය සදාකාලිකයි. පවුලේ සාමාජිකයන් අතර මෙසේ ඇති වන්නාවූ ආදරණීය සම්බන්ධතාවයන්, පියා සහ මව අතරත්, මව සහ දරුවන් අතරත්, පියා සහ දරුවන් අතරත් වගේම දරුවන් එකිනෙකා තුලත්  සතුට, වාසනාව හා සාර්ථකත්වය ගෙන එයි. 

දුකේදීත්, සැපේදීත් ආදරය, කරුණාව හා රැකවරණය සමගින් පවත්නා තත්වයන් එකට එක්ව එකිනෙකා හා සමව බෙදා ගෙන ජීවත් වීමට මෙකී පවුල් බැදීම ඉතා වැදගත් වනවා. එනිසයි කොතරම් දුප්පත් වුවත් පොහොසත් වුවත් පවුල් බැදීම් සැමදෙනාටම එක සමාන ලෙසින් වැදගත් වන්නේ. 

ආදරය හා සෙනෙහස ධනය මත යැපෙන්නක් නොවනවා සේම එය කිසිවිටෙකත් මිලමුදලට ලබාගත හැක්කක් නොවේ. දුප්පත් හෝ පොහොසත් හෝ වේවා ඕනෑම පවුලක් තුල ජීවත්වන සියලුම දරුවන් තම දෙමව්පියන්ගෙන් ආදරය, සෙනෙහස බලාපොරොත්තුවේ. කුමන සමාජ තත්වයක් හිමිවුවත් සියළුම දරුවන් තම විවිධ අවධීන් පසුකරමින් වැඩිහිටියන් දක්වා වර්ධනය වේ. ළදරුවෙක් නව යොවුන් වියටත්, පසුව වැඩිහිටි යෞවනයෙකු බවටත්. මෙසේ වර්ධනය වන ක්‍රියාවලිය තුළදී පවුල් බැදීම් ආරක්ෂා කර ගත යුතුමයි. 

නමුත් වේගයෙන් දියුණු වන නූතන ලෝකයේ පවුල් බැදීම් විචලනය වෙමින් (පා වෙමින්) පවතී. නූතන සමාජයේ බොහෝ දෙනා මුදල් කෙරෙහි පමණක්ම බොහෝ අවධානය යොමු කරති. මුදල් යනු සමාජයේ තත්ත්වය හා වැදගත්කමක් ලබාදෙන්නක් ලෙස අවබෝධ කරගෙන ඇති සෙයක් පෙනේ. එහි ප්‍රතිඵලයක් ලෙසින්, මිනිසුන් එකිනෙකා තරගකාරී බවට පත් වී ඇත. ඔවුන්ට අන් අය ගැන සිතීමට වෙලාවක් නොමැත. පවුල් බැදීම් හෝ සබඳතා දුර්වලත්වයට පත් වී ඇත. එනිසාමයි අප සැවොම - තම පවුල් බැදීම් තවදුරටත් වර්ධනය කරගත් යුත්තේ. 

තම පවුල අතර බැදීම වර්ධනය කරගනිමින්, අප අපේ පවුල රැකබලා ගැනීමට ඉගෙන ගන්නා විට, අපේ සමාජය හා අපේ රට රැකබලා ගැනීමටත්, ඉන් ඔබ්බට ගිය යහපත් සමාජ වටපිටාවක් නිර්මාණය කිරීමටත්, ඉගෙන ගත හැක්කේ එවිටයි.